De enige reden dat Dr.Simoncini is geroyeerd, is omdat hij als oncoloog Sodium Bicarbonate in plaats van de reguliere chemo heeft gebruikt in de behandeling van kanker patienten. Zijn advocaat is bezig bij het Internationaal gerechtshof in Strassburg om zijn schorsing aan te vechten.
Wet nr. 94 van 8 april 1998
“Omzetting in wet, met wijzigingen, van het wetsbesluit nr. 23 van 17 februari 1998 houdende urgente bepalingen op het gebied van klinische experimenten op oncologisch gebied en andere maatregelen op het gebied van de gezondheidszorg”
...[omissie]
Art. 3.
Naleving van de toegestane therapeutische indicaties
1. Behoudens de bepalingen in de leden 2 en 3, houdt de arts zich, bij het voorschrijven van een farmaceutische specialiteit of een ander geneesmiddel dat industrieel is vervaardigd, aan de therapeutische indicaties en de wijzen en modaliteiten van toediening overeenkomstig de toestemming voor het in de handel brengen die is verstrekt door het Ministerie van Volksgezondheid.
2. In afzonderlijke medische gevallen mag de arts, onder zijn directe verantwoordelijkheid en na de patiënt hierover te hebben geïnformeerd en toestemming van de patiënt te hebben gekregen, een industrieel vervaardigd geneesmiddel gebruiken voor een indicatie of een wijze of modaliteit van toediening of van gebruik die afwijkt van hetgeen is toegestaan, ofwel is erkend voor de toepassing van artikel 1, vierde lid van het wetsbesluit nr. 536 van 21 oktober 1996, dat is omgezet door wet nr. 648 van 23 december 1996, indien de arts, op basis van gegevens die met bewijsstukken onderbouwd kunnen worden, van mening is dat de patiënt niet goed kan worden behandeld met geneesmiddelen waarvoor die therapeutische indicatie of die wijze of modaliteit van toediening reeds is goedgekeurd en mits dat gebruik bekend is en overeenstemt met werken die zijn verschenen in internationaal erkende wetenschappelijke publicaties.
...[omissie]
Deze wet, die door de toenmalige minister Bindi is bekrachtigd vanwege de bekende voorvallen van de Di Bella-behandeling, staat in feite toe dat natriumbicarbonaat wordt gebruikt voor de behandeling van kanker.
“... indien de arts, op basis van gegevens die met bewijsstukken onderbouwd kunnen worden, van mening is dat de patiënt niet goed kan worden behandeld met geneesmiddelen waarvoor die therapeutische indicatie of die wijze of modaliteit van toediening reeds is goedgekeurd en mits dat gebruik bekend is en overeenstemt met werken die zijn verschenen in internationaal erkende wetenschappelijke publicaties.”
Hieronder worden enkele internationale onderzoeken genoemd...
Onderzoeken met betrekking tot het zuurgraadneutraliserende vermogen van natriumbicarbonaat bij tumoren:
Anne McLean, “Malignant gliomas display altered pH regulation by NHE1 compared with non transformed astrocytes (Am J Physiol Cell Physiol 278: C676-C688, 2000).
Marion Stubbs, “Causes and consequences of tumour acidity and implications for treatment”, Molecular Medicine: Today, January 2000 (vol.6).
Robert J. Gillies, “Causes and consequences of hypoxia and acidity in tumors - Novartis Foundatíon symposium”, Molecular Medicine Vol.7 N° 2 February 2001; “Causes and consequences of hypoxia and acidity in tumour microenvironments”.
J.R. Griffiths, “Causes and consequences of hypoxia and acìdity in tumour microenvironments”, Glia 1994 Nov:12(3):196-210.
Tannock, I.F., “Acid pH in tumors and its potential for therapeutic exploitation”, Cancer Res 1989 Aug 15;49(16):4373-84.
Raghunand, N., “Enhancement of chemotherapy by manipulation of tumour pH”, Br J Cancer 1999 Jun;80(7):1005-11.
Davydova, I.G., “Dynamics of bioelectric activity of the brain and erythrocyte ultrastructure after intravenous infusion of sodium bicarbonate to oncologic patients.” Biull Eksp Biol Med 1992 Apr;113(4):352-5.
Davydova, I.G., “Characteristics of the effects of artificial alkalosis on electrical activity of the brain and ultrastructure of blood cells in oncologic patients”, Vestn Ross Akad Med Nauk 1995;(4):24-5.
Star, R.A., “Regulatory volume decrease in the presence of HCO3- by single osteosarcoma cells UMR-106-01”, J Biol Chem 1992 Sep 5;267(25):17665-9.
LeBoeuf, R.A., “Intracellular acidification is associated with enhanced morphological transformation in Syrian hamster embryo cells”, Cancer Res 1992 Jan 1;52(1):144-8.
Raghunand, N., “Acute metabolic alkalosis enhances response of C3H mouse mammary tumors to the weak base mitoxantrone.” Neoplasia. 2001 May-Jun;3(3):227-35.
Raghunand, N., “pH and chemotherapy pH and chemotherapy” Novartis Found Symp. 200 1;240:199-21 l; discussion 265 -8.
Raghunand, N., “Enhancement of chemotherapy by manipulation of tumour pH.” Br J Cancer. 1999 Jun;80(7):1005-1 I.
Raghunand, N., “Tumor acidity, ion trapping and chemotherapeutics. IL pll-dependent partition coefficients predict importance of ion trapping on pharmaeokinetics of weakly basic chemotherapeutie agents.” Biochem Pharmacol. 2003 Oct 1;66(7):1219-29.”
Mahoney, B.P., “Tumor acidity, ion trapping and chemotherapeutics. I. Acid plì affects the distribution of ehemotherapeutic agents in vitro.” Biochem Pharmacol. 2003 Oct 1;66(7):1207-18.
Schornack, P.A., “Contributions of cell metabolism and H+ diffusion to the acidic pH of tumors.” Neoplasia. 2003 Mar-Apr;5(2):135-45.
Giffles, R.J., “MRI of the tumor microenvironment.” J Magn Reson Imaging 2002 Dec; 16(6):75 l.
Torigoe, T., “Vacuolar H(+)-ATPase: funetional mechanisms and potential as a target for cancer chemotherapy.” Anticancer Drugs. 2002 Mar; 13 (3):23 7-43.
Griffiths, J.R., “Why are cancers acidic? A carrier-mediated diffusion model for H+ transport in the interstitial fluid.” Novartis Found Symp. 200 1;240:46-62; discussion 62-7, 152-3.
Webb, S.D., “Modelling tumour acidity and invasion.” Novartis Found Symp. 2001;240:169-8 l; discussion 181-5.
Gillies, R.J., “The tumour microenvironment: causes and consequences of hypoxia and acidity. Introduction.” Novartis Found Symp. 200 1;240:1-6.
Gillies, R.J., “Causes and consequences of hypoxia and acidity in tumors” Novartis Foundation symposium. Trends Mol Med. 2001 Feb;7(2):47-9.
Griffiths, JR. “Causes and consequences of hypoxia and acidity in tumour microenvironments. Bioessays. 2001 Mar;23(3):295-6.
Gillies, R.J., “Causes and effects of heterogeneous perfusion in tumors.” Neoplasia. 1999 Aug; 1 (3):197-207.
Stubbs, M., “Causes and consequences of tumour acidity and implications for treatment.” Mol Med Today. 2000 Jan;6(1):15-9
Stubbs, M., “Causes and consequences of acidic ph in tumors: a magnetic resonance study.” Adv. Enzyme Regul. 1999;39;13-30.
Webb, S.D., “Mathematical modelling of tumour acidity: regulation of intracellular pH.” J Theor Biol. 1999 Jan 21; 196(2);237-50.
Yamagata, M., “The contribution of lactic acid to acidification of tumours: studies of variant cells lacking lactate dehydrogenase.” Br J Cancer. 1998 Jun;77(11):1726~3 I.
Martin, G.R., “Non invasive measurement of interstitial pH profiles in normal and neoplastie tissue using fluorescence ratio imaging microscopy.” Cancer Res. 1994 Nov 1;54(21):5670-4.
Boyer, M.J., “Regulation of intracellular pH in subpopulations of cefis derived from spheroids and solid tumours.” Br J Cancer. 1993 Nov;68(5):890-7.
Newell, K., “Studies with gIyeolysis-dericient celIs suggest that production of lactic acid is not the only cause of tumor acidity.”
Ook het Hof van Cassatie…
De therapeutische vrijheid van de arts blijft behouden
Het Hof van Cassatie (Uitspraak nr. 301/2001, Kamer IV, gedeponeerd op 25 januari 2005) benadrukt het principe van de therapeutische vrijheid van de arts. Volgens hetgeen is vastgesteld: is het juist om de autonomie van de arts bij therapeutische keuzes op de juiste waarde te schatten, omdat de medische kunst –die vanwege haar aard niet beschikt over wetenschappelijke protocollen op mathematische basis– vaak verschillende praktijken of oplossingen biedt waarvan de ervaring heeft aangetoond dat deze doeltreffend zijn en die met nauwlettende beoordeling van een aantal varianten moeten worden gekozen, wat alleen de arts kan beoordelen; deze vrijheid in therapeutische keuzes mag niet worden beperkt, op straffe van degradatie van de arts tot eenvoudig ambtenaar; de keuze van de arts mag niet overhaast worden gemaakt, noch mag deze worden gebaseerd op eenvoudige persoonlijke ervaringen. Wanneer de keuze eenmaal is uitgevoerd, moet de arts de ontwikkeling van de situatie goed controleren en bewaken, opdat hij in geval van nood onmiddellijk kan ingrijpen wanneer hij inziet dat de gemaakte keuze niet de juiste was; wanneer dit alles is gedaan, kan de arts niet verantwoordelijk worden gesteld voor een eventueel falen; voor de beoordeling van de juistheid van de therapeutische keuze van de arts en de eventuele ondeskundigheid van zijn handelen, moet de rechter een oordeel “ex ante” geven, dat wil zeggen dat hij zich geestelijk in het moment plaatst waarop de arts wordt gevraagd om de keuze toe te passen en waarbij ook moet worden gekeken naar de wetenschappelijke gegrondheid van de keuze.
Maar... als er een wet bestaat, ... als ook het Hof van Cassatie zich heeft uitgesproken voor de therapeutische vrijheid van de arts...
waarom blijft IEDEREEN dit dan negeren?
En vooral…
WAAROM IS DR. SIMONCINI DAN GEROYEERD???