door Dr. Giuseppe Nacci
Elke vorm van chemotherapie veroorzaakt onherstelbare schade aan de fysieke gesteldheid van wie zich blootstelt aan de werking van deze vergiften die ‘cytotoxische geneesmiddelen’ worden genoemd.
De eed van Hippocrates omvat het verbod om de patiënt ‘gif’ toe te dienen, ook indien de zieke hier zelf om vraagt (zie eed van Hippocrates).
Deze vergiften (‘cytotoxische geneesmiddelen’) komen in de bloedbaan door  middel van een injectie en/of een intraveneus druppelinfuus, of door middel van  indirecte opname via de maag of het darmslijmvlies.
    Dit type behandeling wijkt af van chirurgie of bestraling, die hun werking richten op specifieke punten  of gebieden van het menselijke lichaam (‘gerichte’ behandelingen).  
    In ziekenhuizen wordt gebruik gemaakt van chemotherapie wanneer de kans  bestaat dat de tumorcellen aanwezig zijn in andere delen van het organisme en  niet alleen op de plaats van de primaire tumor.
    Maar slechts zelden garandeert chemotherapie een overlevingsperiode van ten  minste vijf jaar, die onjuist wordt aangeduid als ‘behandelingsperiode’.
    Chemotherapie remt de abnormale celgroei tijdelijk af, of kan de pijn enige  tijd verlichten of de overlevingstijd iets verlengen.  
    Slechts zelden kan er worden gesproken van ‘remissie’: bibliografische  gegevens spreken van slagingspercentages van minder dan 1% in het geval van  alvleesklierkanker, van 3% in het geval van leverkanker en van 7% in het  geval van darmkanker…..
In de hele wereld zijn er ongeveer 60-70 cytotoxische  geneesmiddelen in de handel.
    Voor Italië zijn de handelsnamen opgenomen in tabel 2a (gedeeltelijke lijst).
    Enkele van deze vergiften veroorzaken minder problemen dan andere, zoals  slapeloosheid, verzwakking, diarree, haaruitval, stomatitis, leukopenie,  trombocytopenie, bloedarmoede, misselijkheid, overgeven enz.
Dit zijn de directe bijwerkingen die bekend zijn, omdat ze zichtbaar zijn.
    Waar zelden over wordt gesproken, zijn de ernstigere en langdurigere  bijwerkingen met gevolgen die het leven van de patiënt en het verloop van zijn  of haar ziekte sterk verslechteren, waardoor zelfs behandelingen op basis van  de immunostimulering van de Natural Killer-lymfocyten en van de apoptotische en  ontgiftende activiteit van medische  plantenextracten zinloos worden.
    Deze grote en onherstelbare schade, waarover zelden wordt gesproken, bestaat uit:
Chemotherapie wordt dus absoluut afgeraden bij elke vorm van combinatie met  immunotherapie. 
    Chemotherapie is namelijk sterk uitputtend, vooral voor wat betreft de lymfocyten die bekend staan om hun grote vermogen om tumormassa’s te herkennen  en te vernietigen door middel van specifieke antineoplastische immunotherapie  (zie hoofdstuk 4).
 Volgens de auteur van dit werk kan namelijk worden bevestigd dat alleen de immuunreacties van de patiënt zelf de neoplastische aandoening kunnen  oplossen, wat leidt tot een volledige genezing van de kanker. 
Chirurgie en bestraling moeten alleen worden beschouwd als ondersteunende technieken of methodes die een bepaalde hoeveelheid van het primaire gezwel en  van zijn metastasen kunnen elimineren, waarbij blijft gelden dat geen van  beide moet worden gezien als de oorzaak waardoor de kankerpatiënt uiteindelijk  geneest: de eventuele en daadwerkelijke genezing van de kanker bij de  patiënt hangt alleen af van het vermogen van de immuunreacties om op selectieve  en radicale wijze de tumor te herkennen en te vernietigen. Daarom kent de  immunotherapie aan de chemotherapie geen enkele behandelende en genezende betekenis  ten opzichte van de tumor toe.
Download de volledige tekst van dit artikel op www.curenaturalicancro.nl